zaterdag 23 oktober 2010

ms "Kerkedyk" Holland Amerika Lijn


KERKEDYK, het derde K-schip van de HAL. Besteld in Duitsland in een serie van drie. 
Klik op de foto's voor een vergroting
Geen passagiers accomodatie ( wel een eigenaarshut voor 2 personen/passagiers)
Ook hier weer de Werkspoor-Lught hoofdmotor. 
Bouwnummer 486. Bouwjaar 1958. Gebouwd bij Lubecker Flenderwerke A.G., Lubeck-Duitsland. Kiellegging 30 juli 1957. Tewaterlating 8 januari 1958. Opgeleverd 9 april 1958 aan Holland Amerika Lijn, Rotterdam-Nederland.
BRT. 5.324 - NRT. 2.778 - DWT. 7.407 - DG. 7,66.
LxBxH: 140,14 x 18,86 x 11,28


Type schip: Vrachtschip, open shelterdeck type, 2 dekken, 17 laadbomen
Bemanning 54. (later iets meer dan helft )
De eerste reis voor de HAL, 9 april 1958, van Rotterdam naar New York.
Op deze eerste reis op de oceaan assistentie verleend aan een ander HAL schip, de "Arendsdyk" welke met machine ronddreef en deze naar New-York gesleept, dik 1.300 zeemijl.
Pas op 5 mei kwamen beide daar aan, 
Ook dit schip maakte later USA Golf / Mexico reizen, kreeg nog een aanvaring met flinke neus schade op 28  oktober 1966 op de Delaware rivier net onder Philadelphia met de lege en ontgaste tanker Johs Stove van Lorentzens Rederij uit Oslo in dikke mist.
In Baltimore werd een nieuwe neus geplaatst. Via een gerechtelijke procedure heeft de HAL getracht de kosten van deze schade op de Noorse rederij te verhalen.


Tanker Johs Stove voor anker met schade ( mistig, ook op foto )


Schade aan boeg ( neusje) van de Kerkedyk


Schade foto's zijn afkomstig uit archief van collega Jan Hoogwerff-Kroon, toen 3e WTK aan boord.


Schilderij varende voor de SEAS,  maker onbekend

Voor anker 1968 Maceo Z-Amerika Foto:Robin T.Scheers 
 

In de periode 1968/1969 heeft de Kerkedyk charters gevaren voor de SEAS, een Franse Maatschappij op diensten Noord Europa naar Zuid-Amerika vv. Hierna keerde ze weer terug bij de HAL voor USA Golf- en Mexico diensten.



Een van 3 hulpmotoren Werkspoor TMA 275


Manoeuvreerstand Werkspoor-Lught

Bovenste 3 foto's komen uit het archief van Jan Hoogwerff Kroon
Ik heb helaas maar een reis gemaakt op de Kerkedyk naar de Golf en Mexico als 4e WTK (in de dagdienst als oa. electricien, die funktie was nl. al geschrapt op vrachtschepen) Volgens mijn monsterboekje was ik daar van 26-04-70 t/m 25-06-70. En zoals al eerder beschreven, een echte werk boot, een dag na vertrek Rotterdam al de eerste kop trekken, de moeren werden losgeslagen met een grote ring/slag sleutel en vastgezet met een moment sleutel, trekken met 2 man. Niks modern tapeinden oprekken met hydraulische pomp apparatuur..! En na deze kop zouden er nog velen volgen. Als elec was er ook zat werk, remvoering van de winches aan dek schoonspuiten en indien nodig vervangen, de electrische winchcontacten in de dekhuizen nalopen en slechte vervangen, aardsluiting in de dekverlichting oplossen, ruimlampen reviseren, in het kombuis kook en oven platen repareren nog veel meer van die klussen.
In Amerika bij laden en lossen standby staan want als er een winch afnokte moest dit gelijk weer hersteld worden want anders liep een "gang" bootwerkers gelijk weg maar moesten wel door betaald worden. Meestal was het euvel ingebrande contacten en of koelfannetjes die afnokten waardoor het in het betreffende dekhuis zeer warm werd met nog meer ingebrande contacten. In Amerika kenden ze maar 2 standen, vol hijsen of vol zakken dus zeer veel vonkenregens in de schakelpanelen.
In Mexico ging het rustiger dus daar aan wal de benen kunnen strekken 's avonds. Volop bedrijvigheid aan boord van dames die wat bij wilden verdienen, er was toen nog geen scherpe controle bij de gangway zoals heden. De kok maakte natuurlijk helemaal het snuitjes want die gaf overgebleven eten weg aan de dames van plezier.
De dames bleven tot vertrek aan boord rond scharrelen en verdienden links en rechts wat dollars erbij.
Mexicaanse mannen mogen graag "vreemd" gaan maar zullen nooit trouwen met een vrouw met reeds een kind dus voor deze dames was dit helaas de enige bron van inkomsten.
Verder geen spannende zaken aan boord meegemaakt, kijk ik terug op de bemanning dan kende ik er maar een paar van andere schepen, oa Hwtk Scharrenborg, was 2e wtk op de Katsedyk, de Kok "Peukie" echte naam weet ik niet ook Katsedyk, Arthur Heijnen als ass. wtk, was op de Katsedyk leerling wtk. Verdere namen Aaten en Pootjes als assistent wtk. Naam 2e wtk weet ik niet maar hij had zeer lang blond haar en baard en was al zeer lang aan boord ook al op de Zuid-Amerika reizen van de SEAS. Deze lag vaak in de clinch met de Hwtk. In Rotterdam aangekomen vernamen we dat de Kerkedyk verkocht was dus we hoefden geen verder reizen meer hierop te maken. Ik heb nog wat dagen bijgewerkt als wtk van dienst en ze is nog bij Niehuis van de Berg te Pernis in dok gegaan en daar was ook de overdracht aan de Joegoslaven.


De laatste dag was ik er nog, in de machinekamer zaten op alle afsluiters en knoppen briefjes met wat het voorstelde in het Joegoslaafs, erg grappig.
Ook voldoende personeel en veel koks in de kombuis, ik heb daar prima gegeten.
Uniformen kenden ze daar niet dus wie wie was was erg moeilijk te zien.
De 2e wtk en een assistent wtk van de Kerkedyk voeren nog mee met de Joegoslaven, ik dacht tot Bordeaux om ze nog wat wegwijs te maken met de Werkspoor-Lught en alles wat er in de machinekamer omheen hing. Daar ging ze dan als Branik eind Juni 1970, weer een K-boot minder. Ik heb haar nooit meer terug gezien.

Juni 1970 als "BRANIK" naar Splosna Plovidba Piran, Koper-Joegoslavie.
Daar heeft ze braaf haar werk als vrachter gedaan tot 1982 en verkocht voor de sloop aan Brodopas, Split-Joegoslavie tegelijk met de ex.Kinderdyk.
Ook zij arriveerde op 30 december 1982 in Split voor de snijbranders.

Links de ex Kerkedyk bij de sloopwerf, rechts de ex.Kinderdyk


1 opmerking:

  1. Gewerkt als handlangerin de machinekamer cilinderkoppen trekken was normaal vooral bij slecht weer

    BeantwoordenVerwijderen